Вунь кнігі стаяць на паліцы.
Мая там душа і жыцьцё.
Прыгожыя ў снох маладзіцы
Цяпер адыйшлі ў нябыцьцё.
Дык дзе-ж яны, ластаўкі тыя?
Шчабечуць, ці змоўклі зусім
Напэўна, гнязьдзечкі пустыя,
I можа нявесела ім.
...А кнігі стаяць на паліцы
Ў маўклівай таемнай красе.
Хачу дакрануцца і зьліцца
З тым сьветам, што думку нясе.
|
|
